Etiketten
Ik lees het rapport van mijn dochter, overal staan beoordelingen. Ik raak in de war hoe ik dit met mijn dochter moet gaan bespreken. Het is een beoordeling van de toets en van de juf. Mijn kind krijgt dit te horen, en is dan ‘iets’. Wat kan ze hiermee? Wat komt er bij haar binnen? En wat zal dit met haar doen?
Al snel moet ik denken aan al die ouders, die naar mij toe komen met etiketjes, die op hun kinderen geplakt zijn in het verleden. Ze hebben op internet deze etiketjes heel goed bestudeerd en verwachten door deze etiketjes bepaalde gedragingen/ontwikkelingen van hun kinderen. Of juist helemaal niet meer. Deze kinderen gaan dan automatisch zich er naar gedragen en ook minder van zichzelf verwachten. Kinderen zeggen dan bijvoorbeeld dat ze door hun ADHD dat niet kunnen doen. Met deze ouders ga ik maar wat graag aan de slag om hun verwachtingen bij te stellen, zodat de kinderen loskomen van het etiket en weer uitdagingen aan durven gaan. Met een positieve miniset bij het kind, kunnen kinderen hele grote stappen maken in hun ontwikkeling.
Samen met mijn dochter bekijk ik haar rapport en heb bedacht dat ik herhaal wat ze zegt, om zo het dichtst bij haar beleving te blijven en daarmee hoop ik dat ze door het rapport niet beïnvloed wordt en haar eigen pad kan volgen.