Met mijn tas onder mijn arm ga ik naar de vijfde cursus dag van de opleiding verbindend gezag.
Ik droom een beetje weg als ik de zaal binnenloop.
Als kind waren 1 van mijn eerste woorden, verbinding... mijn ouders begrepen mij toen niet zo goed. Jaren later pas begrepen ze dat ik graag wilde verbinden. Verbinden met andere mensen en kinderen.

Als ik binnenkom heet Hans, de opleider, mij welkom, met een stevige positieve handdruk kijkt hij mij aan. Het eerste contact is positief veilig en verbindend, mooi hoe hij de methode meteen zo neerzet.

Ik leer deze methode zodat ik ouders kan helpen, op een andere manier het contact aan te gaan met hun kinderen. Op een andere manier gezag uit te dragen. Maar stiekem kom ik er achter dat ik het ook voor mijn eigen ontwikkeling doe, als opvoeder. Ik denk meteen dat ik het alle ouders gun, om op deze manier te gaan opvoeden. Wat zullen veel ouders meer rust en lucht krijgen. De onmacht zal verdwijnen en plaats maken voor meer zelfvertrouwen in je eigen kunnen als opvoeder. In plaats van zeggen wat het kind allemaal moet doen, zal je gaan zeggen wat je verwacht van je kind. In plaats van eerst corrigeren, zal je eerst contact gaan maken met je kind. In plaats van overal tegen in te gaan, zal je niet reageren op alle negatieve communicatie geweld maar zal je blijven staan en laten zien dat je de ouder.

Als ik aan het einde van de opleidingsdag naar huis rijdt, voel ik de verbinding, die ik wil blijven uitdragen. Hopelijk kan ik mensen met deze column inspireren om meer te gaan verbinden in hun dagelijkse leven.